scenariusz, reżyseria, instalacja: Krzysztof Cicheński
występuje: Ewa Kaczmarek

27.09.2024 Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Warszawa 

Zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
fot. Maciej Czerski, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
Ghosting to zjawisko społeczne, polegające na nagłym zrywaniu kontaktu i ukrywaniu się przed wybranymi osobami. Jego mechanizmy rozwinęły się przede wszystkim w komunikacji zapośredniczonej przez technologię (telefony, komunikatory, media społecznościowe). Sugestywny choć wciąż niesprecyzowany termin inspiruje do rozważań filozoficznych na temat ludzkiego istnienia na pograniczu światów rzeczywistego i wirtualnego. Pochodną ghostingu jest zombieing polegający na nagłym przywracaniu zerwanej relacji bez podania przyczyny zniknięcia czy przeprosin.

Duch, zombie, zjawa czy na przykład mickiewiczowski upiór („Na świecie jeszcze, lecz już nie dla świata”) to coraz bardziej powszechny stan egzystencjalny wśród żywych, oparty na specyficznej formie „nie-bycia”. Stanowi to także wyzwanie dla współczesnej dramaturgii – postaci tkwią w relacjach, choć nie wchodzą w interakcje, a brak działania może być siłą sprawczą i prowokować bieg wydarzeń. Desperacka próba nawiązania kontaktu z osobą ghostującą, próba przywrócenia zerwanej relacji lub jej jednoznacznego zamknięcia jest porównywalna do wywoływania duchów, stanowi nową formę (cyber-)guślarstwa.
Back to Top