koncepcja, sound art, instalacja, dramaturgia: Krzysztof Cicheński

śpiew, performans: Maria Antkowiak-Świątek

17. 09. 2023 CK ZAMEK, POZNAŃ, 108. edycja cyklu MOJA MUZYKA

Projekt dofinansowany ze środków Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu na rozwój potencjału badawczego (Wydział Architektury Wnętrz i Scenografii).  
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
fot. Adam Nowak, Maxshot
„PEJZAŻ (…when meadow, grove, and stream…)”  to realizacja interdyscyplinarna, składająca się z sound artu, instalacji, śpiewu, performansu i poezji, która krzyżuje różne doświadczenia kontemplacji krajobrazu i bycia w krajobrazie. Punktem wyjścia jest pejzaż, jako gatunek malarski – kojące, realistyczne i akademickie reprezentacje natury, romantyczne i ekspresjonistyczne projekcje niespokojnych stanów świadomości na otoczenie czy katastroficzne i post-apokaliptyczne wizje zdegradowanej planety. Tytuł projektu to fragment pierwszego wersu ody Williama Wordswortha („Przeczucia nieśmiertelności czerpane ze wspomnień o wczesnym dzieciństwie”), jednego z kilkunastu poematów, których fragmenty, zapisane w formie graficznej partytury, stanowią podstawę dla częściowo improwizowanych partii wokalnych. Instalacja, konceptualnie ujmująca w ramę wycinek krajobrazu, inspirowana dramaturgią Gertrudy Stein i jej ideą landscape play, zawiera w sobie potencjalne historie, które można odczytać, choć nikt ich nie opowiada. Całość spaja czterokanałowa kompozycja z nakładających się na siebie pejzaży akustycznych – nagrań terenowych (field recordings), które atakują afabularną, nielinearną symultanicznością zapisanych w dźwiękach zdarzeń, dziejących się w przestrzeni.
Back to Top